Ilang araw nalang
Ikakasal na kami
Ni dave..
Hindi ako makapaniwala
Na ganito kalayo
Ang samahan naming
Mahal na mahal ko siya
At mahal niya ako
Makakalimotan ko na
Si Robert at
Gagawin ko to
Para din sa ikabubuti
Mahal ko parin siya
Kahit na ikakasal ako
Di ko parin mapigilan
Na malungkot at
Maiyak dahil
Sa pinangako niya
Saakin na babalikan
Niya ako at pakakasalan
Pinapangarap ko yun
Kaya nga ngayon
Lang ako pumayag
Na magpakasal
Kasi hinihintay ko
Parin siya na bumalik
Pero di talaga siya
Bumalik para sa
Pinangako niya saakin
Kaya ngayon
Tinanggap ko na ang
Alok ni dave saakin
Alam ko din naman di
Di niya ako pababayaan
At alam kong magiging
Masaya ako sa kanya..
Excited ako sa wedding
Maaga akong nagising
Habang nag make-up
Saakin ay lumapit si dave
“Sarah ok ka lang ba?”
“Oo ok lang ako dave”
Sa simbahan
Habang nasa kotse ako
Napa isip ulit ako
Habang pababa ako ng
Sasakyan napa iyak ako
Naisip ko lang
Ang lahat ng paghihirap
Ni dave saakin
Sa pag lakad ko patungong altar
Napa iyak na talaga ako
di dahil kay dave
dahil kay Robert
na alala ko ulit ang singsing
na binigay niya
saakin na ngayon
suot suot ko
naisip ko yung sinabi niya
hihintayin niya ako
sa harap ng altar
nang papalapit ako sa altar
lalo akong umiyak nang
umupo na kami ni dave
at nagsimulang magsalita
ang pare
umiiyak ako ng nakatingin
sa pare at naisip ko ang singsing
si Robert ay ang
kumasal saamin ni dave
“THE END”
~edelweiss~
No comments:
Post a Comment